Dodge Charger I został zaprezentowany po raz pierwszy w 2005 roku.

W połowie pierwszej dekady XXI wieku, po 20 latach przerwy, Dodge zdecydował się reaktywować nazwę Charger po raz trzeci w historii. Tym razem otrzymał ją nie klasyczny samochód sportowy z nadwoziem coupé, lecz duży 4-drzwiowy sedan klasy wyższej, który w dotychczasowej ofercie razem z podobnej wielkości kombi Magnum zastąpił model Interpid. Standardowe przeniesienie napędu na tylną oś było rezultatem zastosowaniem platformy „LX” współdzielonej z Chryslerem 300.

Pierwsza generacja współczesnego Chargera zyskała charakterystyczną, masywną sylwetkę bogatą w masywnie zaroswane błotniki, wyraźnie zaakcentowane tylne błotniki, a także wysoko poprowadzoną linię okien i agresywnie ukształtowane detale pasa przedniego. Zwieńczyły go duży wlot powietrza w kształcie trapezu, który zdominowały akcenty z chromu wraz z centralnie umieszczonym logo firmowym.

Deska rozdzielcza utrzymana została w typowym dla ówczesnych produktów firmy wzornictwie, z prostokątną konsolą centralną wyposażoną w opcjonalny ekran obsługujący m.in. nawigację GPS, a także system łączności z płytami CD lub transmisją danych poprzez Bluetooth. Analogowo-cyfrowe zegary wzbogacono poza klasyczną tarczą prędkościomierza także dwoma wyświetlaczami LCD po skrajnych częściach.